w cieniu innych

ME2003, Złotka, wikipedia.pl

Oprócz zmagań naszych reprezentantów w Lidze Światowej i rozpoczętego Euro, kibice mają okazję śledzić poczynania Polek w World Grand Prix. Obecna edycja tej światowej sportowej imprezy jest jubileuszowa, bowiem rozgrywana jest po raz dwudziesty. Szesnaście drużyn, na zasadzie "każdy z każdym", walczy o jak największą zdobycz punktową i kwalifikację do Final Six, które odbędzie się w dniach od 27czerwca do 1 lipca w chińskim Ningbo. Polki, z racji tego, że nie zagrają w Igrzyskach Olimpijskich, chcą jak najlepiej zaprezentować się w Grand Prix. Ilość punktów rankingowych zdobytych podczas turniejów międzynarodowych, może się w przyszłości przełożyć na to, że przed kolejną olimpiadą dziewczyny będą miały więcej szans na zdobycie biletu na igrzyska. Mimo dobrej kadry i formy pokazanej w Ankarze, siatkarki są odstawiane na boczny tor w zestawieniu z Euro 2012 albo Ligą Światową.

Czemu polscy kibice siatkówki nie lubią oglądać poczynań reprezentantek? Czyżby było to spowodowane brakiem sukcesów żeńskiej kadry na arenie międzynarodowej? Ostatni duży sukces dziewczyny osiągnęły na Mistrzostwach Europy w 2009, zdobywając brązowy medal. Od tamtego czasu forma i renoma żeńskiej siatkówki w naszym kraju spadała. Siatkówka pań znacznie różni się od siatkówki panów. Nie ma tej siły i dynamiki, ale można obserwować długie, ciekawe akcje z wieloma obronami. Mimo tego, wciąż możemy zauważyć jak małym zainteresowaniem obdarzona jest reprezentacja Polski kobiet. Pierwszy weekend Grand Prix z udziałem Polek rozgrywany jest w Łodzi. Organizatorzy oczekiwali, że Atlas Arena, która może pomieścić prawie 14 tys. osób, zapełni się po brzegi jak to ma miejsce przy meczach siatkarskich w wykonaniu reprezentacji panów. Rzeczywistość okazała się okrutna. Po pierwsze, w tym samym czasie, kiedy w Łodzi jest Grand Prix w Polsce rozpoczęła się największa impreza sportowa w dziejach naszego kraju- Euro. Już od samego początku wiadome było, że frekwencja w pierwszy dzień otwarcia mistrzostw będzie poniżej oczekiwań. Tak też było. Mimo silnie obsadzonej grupy (Włoszki, Brazylijki, Serbki i Polki) na trybunach zgromadziło się mniej niż 5 tys widzów. Po drugie, widać, że żeńska siatkówka w kraju straciła na popularności. Kibice, którzy lubią oglądać mecze siatkarskie, wolą zostać w domu przed tv i śledzić poczynania reprezentacji panów walczącej w Sao Bernardo do Campo w trzecim weekendzie Ligi Światowej. Nawet bilety na obydwa turnieje rozgrywane w Polsce dzieli ogromna przepaść. Aby znaleźć się w Spodku na Lidze Światowej trzeba było zapłacić za najlepsze miejsca 150zł. World Grand Prix wydaje się być tańszą rozrywką, bowiem bilety zamykały się w przedziale 20-30zł! Czy nie powinno być tak, że jeżeli kibicujemy polskiej siatkówce to bez względu na to czy są to panie czy panowie i jakie wyniki osiągają? A może popularność wzrośnie i hale znów będą pełne, w momencie kiedy dziewczyny znów odniosą wielki sukces jak te złote medale z ME w 2003 i 2005r? Ale jak wtedy nazwać się wiernym kibicem drużyny, kiedy ona wygrywa. Prawdziwi są ci, którzy są z zespołem na dobre i na złe.