troche analizy

Dochodzę do wniosku, że połączenie języka polskiego i sportu to ciężka sprawa. Ile trzeba się natrudzić, żeby opisać w słowach jak wygląda relacja, a raczej jak powinna wyglądać. Komentatorzy czasami nie zdają sobie z tego sprawy, jakie błędy robią, albo jakie nowe związki wymyślają. Dodatkowo, każdy komentator ma swój własny styl prowadzenia relacji.

Z językowego punktu widzenia w sprawozdaniu sportowym powinna być wykorzystana funkcja komunikatywna (a jakże!), impresywna, ekspresywna i fatyczna. Niby to wszystko jakby takie obce.

jaki kibic być powinien

Liga trwa, Puchar Polski w pełni, nic tylko czekać na finały w Rzeszowie. Jakoś ostatnio podejmowałam problem popularności w mediach piłki nożnej i siatkówki. "W siatkówce nie ma tzw. "sezonowców", oglądają ją i chodzą na mecze prawdziwi kibice, którzy się znają na tym sporcie."- tak pisałam, ale jak przeglądam różne strony internetowe to zaczynam się zastanawiać nad trafnością tego zdania. Uderzył mnie brak kultury kibiców siatkówki wobec siebie nawzajem. Wiadomo, Polacy to zawistny naród, mściwy, kto ma lepiej ten jest wrogiem i trzeba go zniszczyć, etc. Ale czy nie po to mamy XXIw., żeby zacząć walczyć ze stereotypami i nastawieniem do świata?